Wazig hoofd

Ik zie het allemaal
maar er is mist
Het lijkt zo dichtbij
maar is ver genoeg
ik kan het niet pakken
frustratie is er niet
Er is te veel
te veel mist

Verdwaald

in dit leven
hopend op een zegen
een wonder
en een richting van het licht
Zeg me dat het zo is
Dan luister ik 
naar de stem
Schijn het licht
van mijn innerlijke licht
en laat mij mijzelf
de weg wijzen

Onbegrepen

in een wereld van verwachtingen
waar moet ik heen
waarnaar moet ik luisteren

Hoe ga ik om met teleurstellingen
en onredelijkheid
bij het stellen van mijn grenzen

Wat zijn mijn grenzen

Als ik mijzelf niet begrijp
hoe moeten anderen
dat dan doen

En zo gaat de cirkel
rond en rond
en zo
komt bij mij ook ineens
onredelijkheid op